LICHTWERKERSFORUM

Ik heb besloten om fragmenten of stukjes bij elkaar te voegen om zo het geheel of geheelde beter te kunnen overzien en verwerken. Ik kies dit plekje omdat ik mij hier het meest thuisvoel op het net en ik hier gewoon mag zijn zoals ik ben. Ik zit momenteel in reincarnatie en aura`loge therapie bij Rob Knoop, en heb voor mijzelf ervaren dat het mij goed doet mijn ervaringen van mij af te schrijven en hier een plekje te geven. Ik heb ook met mijzelf afgesproken dat ik vanaf "NU"niets meer zal wissen omdat alles er gewoon mag zijn. Ik doe dit in de eerste plaats voor mijzelf maar misschien dat anderen hier ook iets aan kunnen hebben, dit zeg ik omdat er hier ook mensen zijn die een grote voorbeeld waren voor mij in het uitspreken en delen van hun ervaringen. Het is ook niet niks na jaren in duisternis te hebben gezeten ineens weer in het Licht te mogen staan. Dit is ook heel overweldigend en ben ook heel dankbaar hoor dat ik dit alles mocht ervaren om op dit punt te komen maar het voelt nog zo nieuw, groots aan dat ik gewoon niet weet wat voor een houding ik mag aannemen. Ik ben zo dankbaar voor alle pijnlijke en verdrietige zaken omdat ze mij weer bij mijzelf hebben terug gebracht en dit is zo Raar ergens Zo Nieuw dat er zoveel in en om mij heen gaat dat ik niet weet waar te beginnen omdat het zoveel is en ook zo weinig dit alles tegelijkertijd echt zo intens simpel en tegelijk onverklaarbaar. Ik ben gelukkig intens gelukkig alweer ja alweer en ergens voel ik dat het "NU" niet weg meer hoeft te gaan, maar dat het bij mij blijft als een innerlijk beekje dat een stroom vol liefde en kracht in beweging brengt en dat blijft doen vanaf nu! Natuurlijk zal er eens een kei-tje of ander stukje natuur in de stroom gaan liggen maar niet meer zo dat alles geblokkeert gaat worden. Dit is nieuw voor mij een nieuw gevoel, een nieuw weten, een nieuw vertrouwen in mijzelf. Het was er eens maar zo versnippert door de eeuwen heen dat het net zoveel eeuwen koste om het weer bijeen te brengen. Nu is het samen en staart mekaar aan van ja wat NU??? Is het niet bizar, is het niet wonderlijk dat zovele stukjes zolang hebben gereist om als ze elkaar weer ont-moeten even niet weten hoe te handelen. Het is zo simpel en ik maak het al-tijd zo complex maar ja dat is ook het leuke eraan want dan heb je altijd wat te doen altijd wat te zoeken en dat geeft ook ergens weer een stukje ja swung is dat het woord? Nee dat is het ook niet, het maakt ook niet uit het is gewoon zoals het is en dat is het niets meer, niets minder wat voelt dit fijn zeg jeetje snap niet dat ik mijzelf zolang tegen gehouden heb om vanuit mijn hart te typen gewoon lekker te typen wat er allemaal getypt wilde worden. Dit is ook een stukje waar ik later op terug zal komen! Speciaal voor Ruth een stukje over genoeg inspiratie binnen krijgen en daar vol goede moed aan beginnen en op èèn of andere manier stopt het. Boem klaar,...het is niet leuk meer, het nieuwe is eraf en ik kan niet de doorzettingsvermogen of energie vinden om het AF- te maken. Dit is ZOW ontzettend frustie, waar komt dit nu vandaan, waarom overkomt mij dit steeds, of is het iets wat ik mijzelf aandoe omdat ik gewoon te lui ben? Of te weinig doorzettingsvermogen heb, wat is het dat mij steeds maar weer van mijn scheppingskracht weghoud of blokkeert? In mijn geval was het een oude overtuiging eentje die in mij zat vastgeroest, een daarbij komend een stoorzender eveneens en vastgeroeste tel dat bij elkaar op en energiepeil is 0,0. Dit voor nu volgende keer weer een nieuw verhaal.

Oh Brighteyes, wat mooi....ik begrijp alleen steeds minder van de liefde met mijn denken, maar des te meer met mijn hart!

Liefs,
Saskia

De Roep.

Een roep vanuit mijn hart om vereniging van al die delen van mij.
Alle aspecten en verdwaalde stukjes uit verleden heden en toekomst.
Kom maar, ik vraag jullie laat je zien aan mij kom en durf je te tonen.

Ik wil weten wie ik ben.
Ik wist toen ik dit bewust vroeg dat het een stroom op gang zou brengen,
maar wat ik niet wist is dat er zovele stukjes nog ergens waren.
Alle draadjes en verbindingen ooit eens gelegd en waarvan sommigen in een knoop waren geraakt dat was een hele klus om weer uit elkaar te halen.
Dit hoort bij jou en dit hoort bij mij of was het toch andersom?
Zo subtiel en zo vertrouwd dat het zo gewoon is die aanwezigheid van niet eigen energie.

Er is nu een duidelijk verschil merkbaar en ondanks dat sommige stukjes nog niet op zijn plaats zijn, voel ik mij meer mens als ooit tevoren.
Maar er knaagd iets, een onverklaarbaar gevoel van hier klopt iets niet!
Het ene moment wil ik mij gaan overgeven aan dat gevoel en gaan speuren naar wat er dan zoal niet kloppend is.
Maar aan de andere kant kijk ik naar mijzelf en denk WAT DOET HET ER TOE?
Tja, wat doet het er nu eigenlijk helemaal toe?
Het zijn alleen maar verhaaltjes in een verhaaltje en waar het ene eindigd begint het andere en ga zo maar door.
Er is toch ook nog zoiets als wat het "NU" genoemd word en daar ben ik nu toch?
Dus waarom blijven in een verhaaltje van toen, nou omdat in dat verhaaltje van toen iets ligt wat je in het nu kunt gebruiken en/of toepassen in het "NU"
Okee, stel dat dit waar zou kunnen zijn, dat zou dan betekenen dat er in ieder verhaaltje wel een tool zou kunnen zitten wat ik in het "NU" zou kunnen toepassen!
Nee, zo is het ook weer niet, het is zo dat als er zich in het "NU' iets aandient wat een link of trigger heeft met iets in het verleden dat je daar na mag gaan kijken omdat je weet dat je met je aandacht in het "NU" bent en niet vast komt te zitten als toeschouwer van een verhaaltje.
Ga heen en haal wat je nodig hebt op het speelt zich namelijk allemaal af in het "NU"

Maar kan ik dan nu zeggen dat ik weet wie ik ben?
Dat weet ik niet? Wie denk jijzelf dan wel dat je bent?

In ieder geval niet mijn kleine Ikje, maar juist vele kleine ikjes met ieder een eigen verhaal, ieder hun eigen drama. En Als ik al die kleine ikjes van mijzelf omarm en wij gaan samen in een kringetje zitten zodat een ieder ikje zijn verhaal kan doen dan voel ik mij groter. En wie zegt dat? Ja ik oh okee ga verder.
De grote ik zorgt voor de kleine ikjes en als wij allen samen zijn dan hebben wij geen verhaaltjes meer nodig!
Dan hebben wij genoeg aan het samenzijn in eenheid. Goh is dat dan niet saai?

Ja best wel, daarom hebben we ook verhaaltjes verzonnen, grappig he!

Wat een heerlijke conversatie hebben we toch ook altijd met elkaar he, goed wie is er nu aan de beurt?

Ik wil nu graag vertellen over een meisje dat de naam Alysha draagt.
Alysha was een dochtertje van mij in een vorig leven. Het beeld dat ik van haar kreeg was een meisje van een jaar of 7/8. In dat leven had ik een relatie met een man die niet veel eigenwaarde had en zichzelf maar waardeloos vond. Maar ik viel voor zijn humor, en was van mijzelf juist het tegenovergestelde. Deze man was alcoholist en raakte op een gegeven moment zijn baan ook nog eens kwijt. Dit kwam onze relatie niet ten goede en na de zoveelste mishandeling heb ik besloten om samen met Alysha bij hem weg te gaan. Dit heeft hij niet kunnen accepteren en hij is altijd bij mij in de buurt gebleven. Nu begrijpt hij gelukkig dat ik het recht had om bij hem weg te gaan. Ik zit op een bankje en kijk naar mijn dochter die lekker aan het spelen is in de speeltuin. Ik duw haar als ze op de schommel zit en we hebben samen veel lol, het is echt een hèèrlijk kind en als ik naar haar moeder kijk ben ik ook trots op de persoon die ik toen was. Ik zie een hele lieve moeder die gewoon lekker met haar kind speelt zoals veel kinderen wensen dat hun ouders dat kunnen zonder schaamtegevoelens. Ik was ook een groot kind en dat was ook heel belangrijk voor ons beiden. We hadden immers alleen elkaar. En toen kwam ook de belofte dat ik haar nooit in de steek zou laten, wat er ook gebeurde en er altijd voor haar te zijn. Maar deze belofte kon ik niet waarmaken, ik had gefaald als moeder. En dat verklaart het gevoel van mij wat ik in dit leven ook bij me heb gedragen dat ik het moederschap te hoog gegrepen vond voor mij ik wist niet of ik dit wel aankon. Maar toen wist ik nog niet dat deze overtuiging er eentje was uit een vorig leven! In de keuken tijdens het pannekoeken bakken hadden we samen zo`n lol Alysha en ik en plotseling als donderslag bij heldere hemel val ik neer op de grond. Alysha denkt in de eerste instantie dat ik een geintje maak, maar dat doe ik niet. Het meisje raakt in paniek en roept om hulp. Maar de wijk of buurt waarin wij woonden was heel ruim en de huizen stonden ver van elkaar vandaan. We woonden vrijstaand, en ze komt bij me zitten totdat er een man binnenkomt en het al te laat was. Ik had een hartinfarct gekregen op zeer jonge leeftijd, ik was daar ongeveer 28 jaar. Mijn dochtertje ging niet terug bij haar vader wonen en werd een wees. Heel triest allemaal en ik heb geen benul van het feit dat ik onstoffelijk was toen ik zag dat ze een ongeluk kreeg. Ze holde achter de bal aan toen op dat moment een auto kwam aangereden. Daar lag ze en ik kon niets doen, gewoon helemaal niets ik raakte in paniek zag overal bloed en dit was zo`n rare gewaarwording. Ik stond erbij en keek erna en kon gewoon helemaal niets want niemand hoorde mij, wist ik veel dat ik toen onstoffelijk was. Dit verklaarde een angst van mij voor de E.H.B.O.. Ik had een cursus ehbo gedaan en bedrijfshulpverlening en brandweer. Maar ik was doodsbang dat als er iets gebeurde of ik dan wel in staat zou zijn om de hulp te kunnen geven die er van mij verwacht werd. Dus wat deed ik,... ik liet alles gewoon rustig verlopen zodat ik hier niet meer aan mee mocht doen. Een paar weken geleden komt een collega mij vragen of ik alsnog mee wil doen met de bedrijfshulpverlening en ehbo en brandweer, de baas vergoed alles weer. En ik zei nee, dankjewel. Tot na deze sessie ik begreep dat het mijn angst was en dus erop terug kwam en ik graag gebruik hiervan wilde maken. Dus ik doe gewoon mee.

Nu hadden mijn partner in ik de naam Alysha bedacht voor als wij een meisje zouden krijgen, wij hadden al 1 zoon. Op een dag was hij met een onzichtbaar vriendinnetje aan het spelen en ik vroeg hem weet je hoe ze heet? Jaha, ze heet Alysha, dus ik was er al helemaal van overtuigt dat wij dus een meisje zouden krijgen. Maar dit was niet zo, misschien lag daar ook onbewust een uitgesproken mening van mij dat ik nooit meer een meisje wilde ofzo, want we kregen nog een zoon. Maar deze zoon werd weleens geplaagd door iets of iemand en we kwamen erachter dat dit Alysha was. Alysha was heel boos op onze zoon omdat zij graag bij ons geboren had willen worden. Dit heeft ze ook wel geprobeert maar onze zoon bleek te sterk te zijn voor haar. We hebben toen Alysha naar het licht begeleid dachten wij! Maar Alysha dacht ik neem wel wat afstand zodat zij die indruk krijgen dat ik er niet meer ben maar stiekum ben ik er nog wel. Tot de sessie van een paar weekjes geleden dit alles eruit kwam. Alysha was nog niet klaar en was nog meer wat uitgewerkt mocht worden en dat had niet alleen met mij als haar toenmalige moeder te maken maar ook met onze zoon. Deze twee zieltjes hebben samen iets waar ikzelf nog niet helemaal uitkwam ik kon daar niet bij, en nu wordt het al wat helderder. Het is zo byzonder zo verwoven met elkaar dat houd je haast niet voor mogelijk, dit betreft een dubbele binding een haast soortgelijke als de mijne maar net even anders tweelingzieltjes, dat ik daar zelf niet opkwam!

http://nl.youtube.com/watch?v=9d9l8K7xOYM&feature=related

Oh, oh, oh, oh
Het moet koud geweest zijn daar in mijn schaduw
Om nooit zonlicht op je gezicht te krijgen
Je was gelukkig om me te laten schijnen, dat is jouw manier
Je liep altijd een stapje achter me

Dus ik was degene met al de eer
Terwijl jij degene was met alle kracht
Zo lang een mooi gezicht zonder naam
Een mooie glimlach om de pijn te verbergen

Heb je ooit geweten dat je mijn held bent
En alles wat ik zou willen zijn
Ik kan hoger vliegen dan een adelaar
Omdat jij de wind onder mijn vleugels bent

Het lijkt misschien alsof het nooit is opgemerkt
Maar ik heb het allemaal in mijn hart
Ik wil dat je weet dat ik de waarheid ken, natuurlijk weet ik het
Ik zou niets zijn zonder jou

Heb je ooit geweten dat je mijn held bent
En alles wat ik zou willen zijn
Ik kan hoger vliegen dan een adelaar
Omdat jij de wind onder mijn vleugels bent

Heb je ooit geweten dat je mijn held bent
En alles wat ik zou willen zijn
Ik kan hoger vliegen dan een adelaar
Omdat jij de wind onder mijn vleugels bent
Omdat jij de wind onder mijn vleugels bent

Oh, de wind onder mijn vleugels
Jij, jij, jij, jij bent de wind onder mijn vleugels
Vlieg, vlieg, vlieg, vlieg weg. Jij laat me zo hoog vliegen
Oh, jij jij jij, de wind onder mijn vleugels
Oh, jij, jij, jij, de wind onder mijn vleugels

Vlieg, vlieg, vlieg hoog tegen de lucht
Zo hoog dat ik bijna de hemel kan aanraken
Dank je, dank je
Dank God voor jou, de wind onder mijn vleugels

Schitterend

Namasté

_________________
Hare Krsna, hare Krsna, Krsna Krsna, hare hare, hare Rama, hare Rama, Rama Rama, hare hare.
Dit is een mantra gericht op de energie Krisna. Spreek dit gebed 3, 21 of 108 keer uit en je zult hulp ervaren.