Lieverds,
Aan wat hier zo prachtig geschreven is valt nauwelijks iets toe te voegen, maar mijn gevoel zegt iets over loslaten te schrijven.
We hebben in dit forum vaak onze gevoelens opgeschreven van enig moment waarin deze speelden, soms in reactie op gevoelens van anderen.
Vaak komen die gevoelens los door zaken die nog in ons spelen en een plaats moeten vinden of gewoon losgelaten mogen worden omdat ze, na het opschrijven, hun functie gehad hebben.
Dat is de kracht van dit forum, van communicatie. Het is alsof we tegen onszelf spreken en zo het verborgene in ons naar buiten laten komen opdat we er iets mee kunnen doen, vaak geholpen door zienswijzes van de andere lichtjes hier.
Dit forum kan gezien worden als ook een stukje schepping dat begon met de energie van Ruth en Annemiek, waarna er vanaf bericht 1 een ontwikkeling onststond, een stroom van golven lichte energie waarop velen zijn meegevaren, ontwikkeld en gegroeid.
Nu we de driehonderduizend lieve, droevige, boze, warme, hulpvragend en gevende berichten naderen, merken we dat als we niet losgelaten hadden, we geen stap verder waren gekomen, alsof we nog in de grotten leefden en met een knots onze geschillen bevochten en met een stenen beitel het eerste voedsel binnen haalden.
Maar kijk eens hoe deze schepping gegroeid en ontwikkeld is tot een klankbord voor het hart waar een ieder zijn deeltje vind, bewerkt en weer loslaat om daarna een nog mooier, zinniger en verlichter topic te starten.
We zijn wakker geworden, ontwikkeld en uit de grotten vertrokken en lijken nu soms op geestelijke vleugels gedragen te worden op ons spirituele pad. Dat hadden we niet bereikt zonder de kunst van het relativeren en loslaten in onszelf, maar ook op dit forum.
Het is tijd voor een nieuwe stap, het loslaten in het groot en we mogen erop vertrouwen dat de basis van de berichten die we loslaten aanwezig blijft als een lichte energie waarop we verder kunnen op onze weg naar verlichting.
Een mooi nummer dat hier op slaat is Let it be.
Namasté Puran.
|
:idea: