Ik heb een gedichtje over zwaantjes gevonden(bij Google)
Wellicht leuk?
Zwaantjes in de waterplas.
Zwaantjes in de waterplas -
'k Wou, dat 'k ook een zwaantje was!
'k Zou óók op het water drijven,
En zó lang op 't water blijven
Tot het pikke-donker was. -
En dan slapen gaan in 't gras.
Maar .... Waar zou ik 's winters blijven?
'k Denk, ik zou van kou verstijven!
Nee, dan ben ik 't liever niet.
Zwaantje-zijn is maar verdriet!
[p. 34]
[p. 35] Och, zei 't zwaantje, zou je menen
Dat wij dan van kou verstenen?
Nee, dan ben je toch abuis!
Wij zijn steeds in 't water thuis,
Ook al is er sneeuw gekomen
Op de grond en in de bomen;
Met die mooie, witte veren
Kunnen wij de kou wel weren, -
's Morgens, 's middags, laat of vroeg,
's Winters zijn wij warm genoeg!
Maar - ons eten is dan minder,
Daarvan hebben wij soms hinder.
Kom j' ons 's winters dus voorbij -
Met wat kruimels zijn we blij!